Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
di più... | |||||||
| |||||||
|
- Coniugazione completa di exprobrare exprobro =
exprobrare: Verbo attivo INDICATIVO Presente - Coniugazione completa di exprobro Forma attiva |
INDICATIVO | significato |
Presente | |
ego exprobro tu exprobras ille exprobrat nos exprobrāmus vos exprobrātis illi exprobrant | Io rinfaccio Tu rinfacci Egli/Ella/Esso rinfaccia Noi rinfacciamo Voi rinfacciate Essi/Esse/Loro rinfacciano |
- Coniugazione completa di insimulare insimulare = insimulare: Verbo attivo INFINITO Presente |
significato | |
Presente | |
insimulāre | accusare |
- Coniugazione completa di criminari criminor =
criminare: Verbo passivo INDICATIVO Presente - Coniugazione completa di criminor Forma passiva |
- Coniugazione completa di criminari criminor =
criminari: Verbo deponente INDICATIVO Presente - Coniugazione completa di criminor Forma deponente |
Coniugazione di: obicio, obicis, obieci, obiectŭm, obicĕre coniugazione: 3 - transitivo - attiva (Ita) = offrire, esporre, contrapporre, gettare contro, (eng) = throw before, throw towards, expose to, interpose, lay to one's charge, (esp) = ofrecer, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego obicio tu obicis ille obicit nos obicīmus vos obicītis illi obiciunt | Io offro Tu offri Egli/Ella/Esso offre Noi offriamo Voi offrite Essi/Esse/Loro offrono |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego obiciēbam tu obiciēbas ille obiciēbat nos obiciebāmus vos obiciebātis illi obiciēbant | Io offrivo Tu offrivi Egli/Ella/Esso offriva Noi offrivamo Voi offrivate Essi/Esse/Loro offrivano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego obieci tu obiecisti ille obiecit nos obiecĭmus vos obiecistis illi obiecērunt, obiecere... | Io offersi, offrii... Tu offristi Egli/Ella/Esso offerse, offrì... Noi offrimmo Voi offriste Essi/Esse/Loro offersero, offrirono... |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego obieci tu obiecisti ille obiecit nos obiecĭmus vos obiecistis illi obiecērunt, obiecere... | Io ho offerto Tu hai offerto Egli/Ella/Esso ha offerto Noi abbiamo offerto Voi avete offerto Essi/Esse/Loro hanno offerto |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego obiecĕram tu obiecĕras ille obiecĕrat nos obiecerāmus vos obiecerātis illi obiecĕrant | Io avevo offerto Tu avevi offerto Egli/Ella/Esso aveva offerto Noi avevamo offerto Voi avevate offerto Essi/Esse/Loro avevano offerto |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego obieci tu obiecisti ille obiecit nos obiecĭmus vos obiecistis illi obiecērunt, obiecere... | Io ebbi offerto Tu avesti offerto Egli/Ella/Esso ebbe offerto Noi avemmo offerto Voi aveste offerto Essi/Esse/Loro ebbero offerto |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego obiecĕram tu obiecĕras ille obiecĕrat nos obiecerāmus vos obiecerātis illi obiecĕrant | Io avevo offerto Tu avevi offerto Egli/Ella/Esso aveva offerto Noi avevamo offerto Voi avevate offerto Essi/Esse/Loro avevano offerto |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego obiciam tu obicies ille obiciet nos obiciēmus vos obiciētis illi obicient | Io offrirò Tu offrirai Egli/Ella/Esso offrirà Noi offriremo Voi offrirete Essi/Esse/Loro offriranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego obiecĕro tu obiecĕris ille obiecĕrit nos obiecerĭmus vos obiecerĭtis illi obiecĕrint | Io avrò offerto Tu avrai offerto Egli/Ella/Esso avrà offerto Noi avremo offerto Voi avrete offerto Essi/Esse/Loro avranno offerto |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego obiciam tu obicias ille obiciat nos obiciāmus vos obiciātis illi obiciant | Io offra Tu offra Egli/Ella/Esso offra Noi offriamo Voi offriate Essi/Esse/Loro offrano |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego obicĕrem tu obicĕres ille obicĕret nos obicerēmus vos obicerētis illi obicĕrent | Io offrissi Tu offrissi Egli/Ella/Esso offrisse Noi offrissimo Voi offriste Essi/Esse/Loro offrissero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego obiecĕrim tu obiecĕris ille obiecĕrit nos obiecerĭmus vos obiecerĭtis illi obiec;ĕrint | Io abbia offerto Tu abbia offerto Egli/Ella/Esso abbia offerto Noi abbiamo offerto Voi abbiate offerto Essi/Esse/Loro abbiano offerto |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego obiecissem tu obiecisses ille obiecisset nos obiecissēmus vos obiecissētis illi obiecissent | Io avessi offerto Tu avessi offerto Egli/Ella/Esso avesse offerto Noi avessimo offerto Voi aveste offerto Essi/Esse/Loro avessero offerto |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego obicĕrem tu obicĕres ille obicĕret nos obicerēmus vos obicerētis illi obicĕrent | Io offrirei Tu offriresti Egli/Ella/Esso offrirebbe Noi offriremmo Voi offrireste Essi/Esse/Loro offrirebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego obiecissem tu obiecisses ille obiecisset nos obiecissēmus vos obiecissētis illi obiecissent | Io avrei offerto Tu avresti offerto Egli/Ella/Esso avrebbe offerto Noi avremmo offerto Voi avreste offerto Essi/Esse/Loro avrebbero offerto |
IMPERATIVO | |
Presente | |
obice obicite Futuro obicito obicito obicitote obiciunto | offri offrite offrirai offrirà offrirete offriranno |
INFINITO | |
Presente | |
obicĕre | offrire |
INFINITO | |
Perfetto | |
obiecisse | avere offerto |
INFINITO | |
Futuro | |
obiecturum esse, obiecturam esse, obiecturum esse, obiecturos esse, obiecturas esse, obiectura esse... | essere per offrire |
GERUNDIO | |
obiciendi, obiciendo, obiciendum, obiciendo... | di offrire ad a offrire offrire da, con.. offrire |
SUPINO | |
obiectŭm | a/ad offrire |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che offre |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.obiciens Gen.obicientis Dat.obicienti Acc.obicientem Voc.obiciens Abl.obiciente, obicienti... | obicientes obicientium obicientibus obicientes obicientes obicientibus |
Femminile | |
Nom.obiciens Gen.obicientis Dat.obicienti Acc.obicientem Voc.obiciens Abl.obiciente, obicienti... | obicientes obicientium obicientibus obicientes obicientes obicientibus |
Neutro | |
Nom.obiciens Gen.obicientis Dat.obicienti Acc.obiciens Voc.obiciens Abl.obiciente, obicienti... | obicientia obicientium obicientibus obicientia obicientia obicientibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che offrirà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.obiecturus Gen.obiecturi Dat.obiecturo Acc.obiecturum Voc.obiecture Abl.obiecturo | obiecturi obiecturorum obiecturis obiecturos obiecturi obiecturis |
Femminile | |
Nom.obiectura Gen.obiecturae Dat.obiecturae Acc.obiecturam Voc.obiectura Abl.obiectura | obiecturae obiecturarum obiecturis obiecturas obiecturae obiecturis |
Neutro | |
Nom.obiecturum Gen.obiecturi Dat.obiecturo Acc.obiecturum Voc.obiecturum Abl.obiecturo | obiectura obiecturorum obiecturis obiectura obiectura obiecturis |
- Coniugazione completa di obici Forma passiva |
Coniugazione di: exprobro, exprobras, exprobravi, exprobratum, exprobrāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = rinfacciare, rimproverare, imputare una colpa, (eng) = bring up as a reproach,   (esp) = reñir, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego exprobro tu exprobras ille exprobrat nos exprobrāmus vos exprobrātis illi exprobrant | Io rinfaccio Tu rinfacci Egli/Ella/Esso rinfaccia Noi rinfacciamo Voi rinfacciate Essi/Esse/Loro rinfacciano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego exprobrābam tu exprobrābas ille exprobrābat nos exprobrabāmus vos exprobrabatis illi exprobrābant | Io rinfacciavo Tu rinfacciavi Egli/Ella/Esso rinfacciava Noi rinfacciavamo Voi rinfacciavate Essi/Esse/Loro rinfacciavano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego exprobravi tu exprobravisti, exprobrasti... ille exprobravit nos exprobravĭmus vos exprobravistis, exprobrastis... illi exprobravērunt, exprobrarunt, exprobravere... | Io rinfacciai Tu rinfacciasti Egli/Ella/Esso rinfacciò Noi rinfacciammo Voi rinfacciaste Essi/Esse/Loro rinfacciarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego exprobravi tu exprobravisti, exprobrasti... ille exprobravit nos exprobravĭmus vos exprobravistis, exprobrastis... illi exprobravērunt, exprobrarunt, exprobravere... | Io ho rinfacciato Tu hai rinfacciato Egli/Ella/Esso ha rinfacciato Noi abbiamo rinfacciato Voi avete rinfacciato Essi/Esse/Loro hanno rinfacciato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego exprobravĕram, exprobraram... tu exprobravĕras, exprobraras... ille exprobravĕrat, exprobrarat... nos exprobraverāmus, exprobraramus... vos exprobraverātis, exprobraratis... illi exprobraverant, exprobrarant... | Io avevo rinfacciato Tu avevi rinfacciato Egli/Ella/Esso aveva rinfacciato Noi avevamo rinfacciato Voi avevate rinfacciato Essi/Esse/Loro avevano rinfacciato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego exprobravi tu exprobravisti, exprobrasti... ille exprobravit nos exprobravĭmus vos exprobravistis, exprobrastis... illi exprobravērunt, exprobrarunt, exprobravere... | Io ebbi rinfacciato Tu avesti rinfacciato Egli/Ella/Esso ebbe rinfacciato Noi avemmo rinfacciato Voi aveste rinfacciato Essi/Esse/Loro ebbero rinfacciato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego exprobravĕram, exprobraram... tu exprobravĕras, exprobraras... ille exprobravĕrat, exprobrarat... nos exprobraverāmus, exprobraramus... vos exprobraverātis, exprobraratis... illi exprobraverant, exprobrarant... | Io avevo rinfacciato Tu avevi rinfacciato Egli/Ella/Esso aveva rinfacciato Noi avevamo rinfacciato Voi avevate rinfacciato Essi/Esse/Loro avevano rinfacciato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego exprobrābo tu exprobrābis ille exprobrābit nos exprobrabĭmus vos exprobrabĭtis illi exprobrābunt | Io rinfaccerò Tu rinfaccerai Egli/Ella/Esso rinfaccerà Noi rinfacceremo Voi rinfaccerete Essi/Esse/Loro rinfacceranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego exprobravĕro, exprobraro... tu exprobravĕris, exprobraris... ille exprobravĕrit, exprobrarit... nos exprobraverĭmus, exprobrarimus... vos exprobraverĭtis, exprobraritis... illi exprobravĕrint, exprobrarint... | Io avrò rinfacciato Tu avrai rinfacciato Egli/Ella/Esso avrà rinfacciato Noi avremo rinfacciato Voi avrete rinfacciato Essi/Esse/Loro avranno rinfacciato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego exprobrem tu exprobres ille exprobret nos exprobrēmus vos exprobrētis illi exprobrent | Io rinfacci Tu rinfacci Egli/Ella/Esso rinfacci Noi rinfacciamo Voi rinfacciate Essi/Esse/Loro rinfaccino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego exprobrārem tu exprobrāres ille exprobrāret nos exprobrarēmus vos exprobrarētis illi exprobrārent | Io rinfacciassi Tu rinfacciassi Egli/Ella/Esso rinfacciasse Noi rinfacciassimo Voi rinfacciaste Essi/Esse/Loro rinfacciassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego exprobravĕrim, exprobrarim... tu exprobravĕris, exprobraris... ille exprobravĕrit, exprobrarit... nos exprobraverĭmus, exprobrarimus... vos exprobraverĭtis, exprobraritis... illi exprobravĕrint, exprobrarint... | Io abbia rinfacciato Tu abbia rinfacciato Egli/Ella/Esso abbia rinfacciato Noi abbiamo rinfacciato Voi abbiate rinfacciato Essi/Esse/Loro abbiano rinfacciato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego exprobravissem, exprobrassem... tu exprobravisses, exprobrasses... ille exprobravisset, exprobrasset... nos exprobravissēmus, exprobrassemus... vos exprobravissētis, exprobrassetis... illi exprobravissent, exprobrassent... | Io avessi rinfacciato Tu avessi rinfacciato Egli/Ella/Esso avesse rinfacciato Noi avessimo rinfacciato Voi aveste rinfacciato Essi/Esse/Loro avessero rinfacciato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego exprobrārem tu exprobrāres ille exprobrāret nos exprobrarēmus vos exprobrarētis illi exprobrārent | Io rinfaccierei Tu rinfaccieresti Egli/Ella/Esso rinfaccerebbe Noi rinfacceremmo Voi rinfaccereste Essi/Esse/Loro rinfaccerebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego exprobravissem, exprobrassem... tu exprobravisses, exprobrasses... ille exprobravisset, exprobrasset... nos exprobravissēmus, exprobrassemus... vos exprobravissētis, exprobrassetis... illi exprobravissent, exprobrassent... | Io avrei rinfacciato Tu avresti rinfacciato Egli/Ella/Esso avrebbe rinfacciato Noi avremmo rinfacciato Voi avreste rinfacciato Essi/Esse/Loro avrebbero rinfacciato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
exprobra exprobrate Futuro exprobrato exprobrato exprobratote exprobranto | rinfaccia rinfacciate rinfaccerai rinfaccerà rinfaccerete rinfacceranno |
INFINITO | |
Presente | |
exprobrāre | rinfacciare |
INFINITO | |
Perfetto | |
exprobravisse, exprobrasse... | avere rinfacciato |
INFINITO | |
Futuro | |
exprobraturum esse, exprobraturam esse, exprobraturum esse, exprobraturos esse, exprobraturas esse, exprobratura esse... | essere per rinfacciare |
GERUNDIO | |
exprobrandi, exprobrando, exprobrandum, exprobrando... | di rinfacciare ad a rinfacciare rinfacciare da, con.. rinfacciare |
SUPINO | |
exprobratum | a/ad rinfacciare |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che rinfaccia |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.exprobrans Gen.exprobrantis Dat.exprobranti Acc.exprobrantem Voc.exprobrans Abl.exprobrante, exprobranti... | exprobrantes exprobrantium exprobrantibus exprobrantes exprobrantes exprobrantibus |
Femminile | |
Nom.exprobrans Gen.exprobrantis Dat.exprobranti Acc.exprobrantem Voc.exprobrans Abl.exprobrante, exprobranti... | exprobrantes exprobrantium exprobrantibus exprobrantes exprobrantes exprobrantibus |
Neutro | |
Nom.exprobrans Gen.exprobrantis Dat.exprobranti Acc.exprobrans Voc.exprobrans Abl.exprobrante, exprobranti... | exprobrantia exprobrantium exprobrantibus exprobrantia exprobrantia exprobrantibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che rinfaccerà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.exprobraturus Gen.exprobraturi Dat.exprobraturo Acc.exprobraturum Voc.exprobrature Abl.exprobraturo | exprobraturi exprobraturorum exprobraturis exprobraturos exprobraturi exprobraturis |
Femminile | |
Nom.exprobratura Gen.exprobraturae Dat.exprobraturae Acc.exprobraturam Voc.exprobratura Abl.exprobratura | exprobraturae exprobraturarum exprobraturis exprobraturas exprobraturae exprobraturis |
Neutro | |
Nom.exprobraturum Gen.exprobraturi Dat.exprobraturo Acc.exprobraturum Voc.exprobraturum Abl.exprobraturo | exprobratura exprobraturorum exprobraturis exprobratura exprobratura exprobraturis |
- Coniugazione completa di exprobrari Forma passiva |
Coniugazione di: insimulo, insimulas, insimulavi, insimulatum, insimulāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = accusare, incolpare, calunniare, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego insimulo tu insimulas ille insimulat nos insimulāmus vos insimulātis illi insimulant | Io accuso Tu accusi Egli/Ella/Esso accusa Noi accusiamo Voi accusate Essi/Esse/Loro accusano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego insimulābam tu insimulābas ille insimulābat nos insimulabāmus vos insimulabatis illi insimulābant | Io accusavo Tu accusavi Egli/Ella/Esso accusava Noi accusavamo Voi accusavate Essi/Esse/Loro accusavano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego insimulavi tu insimulavisti, insimulasti... ille insimulavit nos insimulavĭmus vos insimulavistis, insimulastis... illi insimulavērunt, insimularunt, insimulavere... | Io accusai Tu accusasti Egli/Ella/Esso accusò Noi accusammo Voi accusaste Essi/Esse/Loro accusarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego insimulavi tu insimulavisti, insimulasti... ille insimulavit nos insimulavĭmus vos insimulavistis, insimulastis... illi insimulavērunt, insimularunt, insimulavere... | Io ho accusato Tu hai accusato Egli/Ella/Esso ha accusato Noi abbiamo accusato Voi avete accusato Essi/Esse/Loro hanno accusato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego insimulavĕram, insimularam... tu insimulavĕras, insimularas... ille insimulavĕrat, insimularat... nos insimulaverāmus, insimularamus... vos insimulaverātis, insimularatis... illi insimulaverant, insimularant... | Io avevo accusato Tu avevi accusato Egli/Ella/Esso aveva accusato Noi avevamo accusato Voi avevate accusato Essi/Esse/Loro avevano accusato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego insimulavi tu insimulavisti, insimulasti... ille insimulavit nos insimulavĭmus vos insimulavistis, insimulastis... illi insimulavērunt, insimularunt, insimulavere... | Io ebbi accusato Tu avesti accusato Egli/Ella/Esso ebbe accusato Noi avemmo accusato Voi aveste accusato Essi/Esse/Loro ebbero accusato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego insimulavĕram, insimularam... tu insimulavĕras, insimularas... ille insimulavĕrat, insimularat... nos insimulaverāmus, insimularamus... vos insimulaverātis, insimularatis... illi insimulaverant, insimularant... | Io avevo accusato Tu avevi accusato Egli/Ella/Esso aveva accusato Noi avevamo accusato Voi avevate accusato Essi/Esse/Loro avevano accusato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego insimulābo tu insimulābis ille insimulābit nos insimulabĭmus vos insimulabĭtis illi insimulābunt | Io accuserò Tu accuserai Egli/Ella/Esso accuserà Noi accuseremo Voi accuserete Essi/Esse/Loro accuseranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego insimulavĕro, insimularo... tu insimulavĕris, insimularis... ille insimulavĕrit, insimularit... nos insimulaverĭmus, insimularimus... vos insimulaverĭtis, insimularitis... illi insimulavĕrint, insimularint... | Io avrò accusato Tu avrai accusato Egli/Ella/Esso avrà accusato Noi avremo accusato Voi avrete accusato Essi/Esse/Loro avranno accusato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego insimulem tu insimules ille insimulet nos insimulēmus vos insimulētis illi insimulent | Io accusi Tu accusi Egli/Ella/Esso accusi Noi accusiamo Voi accusiate Essi/Esse/Loro accusino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego insimulārem tu insimulāres ille insimulāret nos insimularēmus vos insimularētis illi insimulārent | Io accusassi Tu accusassi Egli/Ella/Esso accusasse Noi accusassimo Voi accusaste Essi/Esse/Loro accusassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego insimulavĕrim, insimularim... tu insimulavĕris, insimularis... ille insimulavĕrit, insimularit... nos insimulaverĭmus, insimularimus... vos insimulaverĭtis, insimularitis... illi insimulavĕrint, insimularint... | Io abbia accusato Tu abbia accusato Egli/Ella/Esso abbia accusato Noi abbiamo accusato Voi abbiate accusato Essi/Esse/Loro abbiano accusato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego insimulavissem, insimulassem... tu insimulavisses, insimulasses... ille insimulavisset, insimulasset... nos insimulavissēmus, insimulassemus... vos insimulavissētis, insimulassetis... illi insimulavissent, insimulassent... | Io avessi accusato Tu avessi accusato Egli/Ella/Esso avesse accusato Noi avessimo accusato Voi aveste accusato Essi/Esse/Loro avessero accusato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego insimulārem tu insimulāres ille insimulāret nos insimularēmus vos insimularētis illi insimulārent | Io accuserei Tu accuseresti Egli/Ella/Esso accuserebbe Noi accuseremmo Voi accusereste Essi/Esse/Loro accuserebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego insimulavissem, insimulassem... tu insimulavisses, insimulasses... ille insimulavisset, insimulasset... nos insimulavissēmus, insimulassemus... vos insimulavissētis, insimulassetis... illi insimulavissent, insimulassent... | Io avrei accusato Tu avresti accusato Egli/Ella/Esso avrebbe accusato Noi avremmo accusato Voi avreste accusato Essi/Esse/Loro avrebbero accusato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
insimula insimulate Futuro insimulato insimulato insimulatote insimulanto | accusa accusate accuserai accuserà accuserete accuseranno |
INFINITO | |
Presente | |
insimulāre | accusare |
INFINITO | |
Perfetto | |
insimulavisse, insimulasse... | avere accusato |
INFINITO | |
Futuro | |
insimulaturum esse, insimulaturam esse, insimulaturum esse, insimulaturos esse, insimulaturas esse, insimulatura esse... | essere per accusare |
GERUNDIO | |
insimulandi, insimulando, insimulandum, insimulando... | di accusare ad a accusare accusare da, con.. accusare |
SUPINO | |
insimulatum | a/ad accusare |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che accusa |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.insimulans Gen.insimulantis Dat.insimulanti Acc.insimulantem Voc.insimulans Abl.insimulante, insimulanti... | insimulantes insimulantium insimulantibus insimulantes insimulantes insimulantibus |
Femminile | |
Nom.insimulans Gen.insimulantis Dat.insimulanti Acc.insimulantem Voc.insimulans Abl.insimulante, insimulanti... | insimulantes insimulantium insimulantibus insimulantes insimulantes insimulantibus |
Neutro | |
Nom.insimulans Gen.insimulantis Dat.insimulanti Acc.insimulans Voc.insimulans Abl.insimulante, insimulanti... | insimulantia insimulantium insimulantibus insimulantia insimulantia insimulantibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che accuserà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.insimulaturus Gen.insimulaturi Dat.insimulaturo Acc.insimulaturum Voc.insimulature Abl.insimulaturo | insimulaturi insimulaturorum insimulaturis insimulaturos insimulaturi insimulaturis |
Femminile | |
Nom.insimulatura Gen.insimulaturae Dat.insimulaturae Acc.insimulaturam Voc.insimulatura Abl.insimulatura | insimulaturae insimulaturarum insimulaturis insimulaturas insimulaturae insimulaturis |
Neutro | |
Nom.insimulaturum Gen.insimulaturi Dat.insimulaturo Acc.insimulaturum Voc.insimulaturum Abl.insimulaturo | insimulatura insimulaturorum insimulaturis insimulatura insimulatura insimulaturis |
- Coniugazione completa di insimulari Forma passiva |
- Coniugazione completa di criminare Forma attiva |